عسل:عسل را زنبور از شهد گیاهان مختلف با غلیظ کردنشان درست می کند. مقدار آب شهد گل ها معمولا 50 تا 80 در صد است. شهد در ته گلها قرار داشته و به وسیله غده مخصوصی تولید و ترشح می گردد. •عسل حاوی آنتی اکسیدان است، از این رو مصرف آن برای سلامت قلب و عروق مفید است. عسل به سلامت پوست کمک می کند و ضد پیری است.
• از عسل در فرآورده های ضد سرفه  بطور مستقیم و غیرمستقیم استفاده می شود . مزه مزه و غرغره شربت عسل برای برطرف کردن زخم های دهان و ورم گلو  بسیار سودمند است. عسل ضد آسم است.
• عسل با اینکه بسیار شیرین است، برای دندان ها  و لثه مضر نیست، بلکه لثه ها را سالم می سازد و دندان ها را سفید می کند.
• دستگاه  گوارش را پاک می سازد و ضد اسهال است ضد زخم معده  و دستگاه گوارش است.
• عسل در درمان  آب مروارید مفید است.
• دوست کبد و پادزهر است، پس در بیماری های کبدی مصرف آن مفید است
• سنگ های کلیه  و مثانه را از بین می برد. برای این منظور عسل را با کندر باید مصرف کرد.
• عسل خواب آور است و به مبتلایان به بیماری کم خوابی  توصیه می شود که قبل از خواب چند قاشق مرباخوری عسل میل کنند.
• برای رفع کم اشتهایی  مفید است و کلاً جریان خون را در بدن بهبود می بخشد. از این رو به رشد عضلات کمک می کند، پس برای بچه های کم اشتها  و افراد ورزشکار  بسیار مفید است.
• عسل گرفتگی مویرگ ها را باز می کند و برای عروق بسیار مفید است. پس سالمندان  اگر هر روز شربت عسل و لیموی  تازه بنوشند، عمر طولانی تری خواهند داشت.بررسی مقالات سال های 1984 تا 2001 نشان می دهد حداقل 25 تحقیق راجع به اثرات ضد زخم عسل انجام شده که نتایج آنها مثبت بوده است. عسل به عنوان التیام دهنده زخم و نگهدارنده پوست مورد تأیید قرار گرفته است. همچنین 40 مورد دیگر نشان داده ، عسل دارای اثرات ضد خونریزی با موفقیت 88 درصد بوده که این عمل به همراه اثرات ضد میکروب نیز بوده است

عسلک:

بعضی از حشرات راسته جوربالان (Homotera) مانند شته ها و شپشک ها ضمن تغذیه از نباتات مختلف ، کربو هیدرات ( مواد قندی ) اضافی خود را از طریق مخرج در روی سطح برگ های نباتات مورد تغذیه دفع می کنند . در مواردی که در طبیعت شهد کمیاب باشد زنبور عسل بالاجبار مواد قندی مذکور و همچنین سایر ترشحات شیرین گیاهان ( بغیر از شهد گلها ) را جمع آوری و پس از تبدیل به صورت عسل در داخل سلولهای قاب ذخیره می نماید این نوع عسل که عسلک نامیده می شود از نظر عطر و رنگ و مواد متشکله آن از کیفیت کمتری نسبت به عسل معمولی بر خوردار است . عسلک در مقایسه با عسل رنگ تیره تر و لوولوز و دکستروز کمتری دارد . قندهای مرکب ، مواد معدنی ، نیتروژن و مواد اسیدی عسلک بیشتر از عسل می باشد .
مقدار مواد معدنی چون پتاسیم ، فسفر و آهن در عسلک بیشتر از عسل می باشد آن به علت دارا بودن این عناصر و بخصوص نمک پتاسیم در عسلک ، برای تغذیه زمستانی زنبور عسل مناسب نمی باشد زیرا ابتدا باعث اسهال و سپس مرگ و میر نوزادان می گردد. عسلک اغلب روی برگ درختانی نظیر بلوط ، راش ، تبریزی ، نارون ، افرا ، بید ، سدرا و غیره ترشح می شود و مورد استفاده زنبور عسل قرار می گیرد. (منبع:شبکه رشد)

موم:

• موم در دوران قدیم جهت مومیایی كردن مردگان مورد مصرف قرار می گرفت .
• ساختن رنگ و كاربرد های هنری
• ماده ای غیر قابل جایگزین برای نگهداری ملزومات چوبی از جمله مبلمان منزل و پاركتهاو كفپوشهای چوبی میباشد چرا كه علاوه بر نگهداری و ایجاد شفافیت طبیعی چوب ، بوی معطر آن فضا را تصفیه كرده و حشرات را دور می سازد .
• ساختن شمع
• لوازم آرایشی و بهداشتی و دارویی
• امروزه استفاده از موم های طبیعی پرس شده در كندو های برداشت شهد بسیار رایج شده چرا كه دراین حالت زنبورها تنها كارشان پر كردن آنها میباشد ، به این ترتیب ، زنبورداران عمدتاً تولید موم را به دلایل اقتصادی متوقف می كنند زیرا برای ساختن یك كیلو گرم موم ، زنبور باید چند كیلوگرم عسل مصرف نمایید

بره موم

بره موم ماده‌ای شبیه موم و از تولیدات زنبور عسل است، حالت آن خمیری شکل و چسبناک با بوی مطبوع که رنگ آن از سبز تا قهوه‌ای تیره متغیر است. رنگ و عطر بره موم در مناطق مختلف متفاوت بوده و خصوصیات آن بستگی به نوع گیاهان موجود در هر منطقه دارد. بره موم، در هوای سرد، ترد و شکننده و در هوای گرم، نرم و چسبناک می‌شود.

مشخصات شیمیایی و فیزیکی
نقطه ذوب بره موم ۸۳ درجه سانتیگراد و نقطه ذوب موم خالص زنبور عسل ۶۳ درجه سانتی‌گراد است. بنابراین با کمک حرارت می‌توان آن دو را از یکدیگر تفکیک نمود. موم از نظر استحکام هفت برابر سخت تر از بره موم است.
بره موم در الکل اتیلیک، استن و بنزن حل می‌شود و الکل می‌تواند مواد قابل حل آن جدا نماید.
بره موم حاوی حدود ۵۰ درصد صمغ یا رزین گیاهان، ۳۰ درصد موم، ۱۰ درصد اسیدهای چرب ضروری، ۵ درصد گرده گل و ۵ درصد دیگر آن از ترکیبات آلی، ویتامینها و عناصر معدنی مانند نقره، سدیم، جیوه، مس، منگنز، آهن، کلسیم، وانادیم و سیلیس است. مقدار و نوع ترکیبات بره موم بسته به مکان، زمان جمع آوری و روش تولید آن متفاوت است.

روش تولید به‌وسیله زنبور
زنبور ابتدا تکه‌های رزین یا صمغ تراوش شده از جوانه یا تنه برخی درختان را به وسیله پاهای عقب و قطعات دهانی جدا می‌کند و سپس آنها را به کمک بزاق دهان نمناک و شکل حبه مانند به آن می‌دهد و در نهایت به وسیله آرواره‌ها و به کمک پاها حبه‌ها را در داخل سبد گرده در پاهای عقبی قرار داده و به کندو حمل می‌نماید.

مصارف بره موم در کندو
بره موم به عنوان ماده ضدعفونی کننده و عاملی موثر در پیشگیری از ورود و شیوع بیماری‌ها در کندو محسوب می‌شود.
بره موم در محل ورود زنبورها به داخل کندو قرار دارد و به دلیل این که زنبورها پیش از ورود به کندو از روی آن عبور خواهند کرد، احتمالاً می‌تواند نقش ضدعفونی کننده دست و پای زنبوران را در بدو ورود به کندو ایفا نمایند. همچنین پر کردن شکاف‌ها، تنگ کردن سوراخ‌های تهویه، تنگ کردن دریچه پرواز در زمستان، ترمیم شکستگی‌ها، جلا دادن و ضد عفونی کردن جدار داخلی کندو و قاب‌ها، محکم کردن محل اتصال قاب‌های عسل به کندو و به یکدیگر از دیگر کاربردهای بره موم است.

خواص پزشکی بره موم
این ماده خارق العاده خواصی شامل اثر ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد انگلی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد پوسیدگی دندان دارد، همچنین به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی بدن، بهبود دهنده اختلالات دهان و لثه، بی‌حس کننده موضعی، کاهش دهنده فشار خون کاربرد دارد. (منبع:ویکی پدیا)

زهر:

استفاده درمانی از زهر یا نیش زنبور عسل‎حدود دو هزار سال قبل در اروپا و آسیا آغاز شد.
زهر زنبور عسل ضدالتهاب، ضد باکتری و ضد قارچ است و به علاوه پس از مصرف در بدن موجب آزادسـازی ترکیبات طبیعی ضدالتهابی به ویژه کورتیـزول و آزادسازی هورمون پیش ساز کورتیزول می شود.
آسیب های لیگامان ها، تاندونیت، بورسیت‎، فیبروزیت و دیگر تروماهای بافت نرم از جمله بیماریهایی است که بـا نـیـش زنبور عسل به خوبی درمان می شوند.
همچنین استفاده از نیش زنبور عسل در تخفیف سردردهای میگرنی و پلی نوریت در حال بررسی است.
استفاده از زهر زنبور عسل موجب تاخیر در انعقاد خون به ویژه در رگهای کوچک می شود و می توان از آن در بهبود جریان خون بهره برد.
مدارکی نیز وجود دارد که زهر زنبور عسل در کاهش کلسترول و تحریک دستگاه ایمنی بدن موثر است.
استفاده از زهر زنبور عسل در بیمارانی که به هیچیک از روشهای درمانی غیراستروئیدی و ضدالتهابی و کورتیکو استروئیدها و داروهای کاهنده ایمنی پاسخ نداده اند ممکن است مفید باشد.
محققان توصیه می کنند که بهتر است همزمان با استفاده از زهر زنبور عسل از دیگر محصولات زنبور عسل نیز استفاده شود تا دستگاه ایمنی بدن پاسخ بهتری به درمان نشان دهد
همچنین تاثیر زهر زنبور عسل بر روی حیواناتی که با استفاده از ماده شیمیایی به ام .اس مبتلا شده بودند انجام شد و مشاهده گشت که بیماری ام .اس رو به بهبودی است. (منبع:اخبار روستا)

شاه‌انگبین

شاه‌انگبین یا ژلهٔ رویال (به انگلیسی: Royal jelly) از محصولات زنبورعسل می‌باشد.
شاه‌انگبین نوعی ماده غذایی است که توسط زنبورهای عسل تهیه می‌شود و معمولاً همه لاروها در سه روز اول زندگی از شاه‌انگبین تغذیه می‌کنند، اما این جیره غذایی از روز چهارم تغییر می‌کند و جای آن را مخلوطی از عسل و گرده می‌گیرد، و تنها ملکه تا آخر عمر بر شاه‌انگبین تغذیه می‌کند وبه نظر می‌رسد که این نوع غذا باعث به وجود آمدن اختلافات اساسی بین زنبورهای ماده و ملکه می‌گردد به طوری که طول مدت زندگی ملکه بیش از پنجاه و دو برابر طول زندگی زنبورهای کارگر است واز لحاظ حجم نیز ملکه دو تا سه برابر کارگرها می‌باشد.
شاه‌انگبین توسط زنبورهای پرستار تولید می‌شود واین زنبورها در روز ششم زندگی اقدام به ترشح شاه‌انگبین می‌کنند که در حقیقت مایعی سفید رنگ است که در تغذیه لاروها و به ویژه ملکه به کار می‌رود. اما این ترشحات در روز دوازدهم قطع می‌گردد و لاروهای پرستار این وظیفه را به نسل دیگری از لاروها که سن آن‌ها کمتر است می سپارند.
زنبورهای کارگر دارای دو غده بر روی سر خود می‌باشند بنام غدد زیرحلقی که توانایی تولید این ماده را از سن ۱۰ الی ۱۵ روزگی دارند. رنگ شاه‌انگبین از سفید شیری تا زرد روشن بوده و ترش مزه می‌باشد. ملکه در زمان زندگی تنها با ژله رویال تغذیه می‌شود. تمامی لاروها در سه روز اول لاروی با این ماده تغذیه شده و بعد از ۳ روزگی آن‌هایی که قرار است تبدیل به کارگر شوند با عسل و گرده تغذیه شده و آن لاروی که قرار است به ملکه تبدیل شود فقط با ژله رویال تغذیه شده. شاه‌انگبین زود فاسد می‌شود و باید بعد برداشت مصرف شود.
شاه‌انگبین به صورت قرص و خشک شده در آمریکا موجود می‌باشد. شاه‌انگبین دارای ویتامین‌های آ، سی، ای و دی به ویژة ب۱۲، ب۶، ب۲ و ب۱ می‌باشد.

خاصیت‌ها
شاه‌انگبین یک ماده غذائی بسیار ارزشمند و داروئی است که در درمان بسیاری از ناتوانی‌ها و امراض موثر می‌باشد از جمله در کاهش چربی خون، تنظیم هورمون‌ها، کمک به باروری و تسریع در بهبودی ناتوانی جنسی، کمک به رشد استخوان، محرک رشد، اشتهاآور، رفع سختی رگ‌ها، بهبودی روماتیسم مفصلی، درمان افسردگی، افزایش دهنده مقاومت بدن در مقابله با عفونت‌ها و جلوگیری از پیری زودرس بسیار موثر است.
نحوه نگهداری: به خاطروجود آنزیم‌ها و هورمون‌های موجود در ژله رویال بهتر است از تماس با نور و اکسیژن هوا جلوگیری نمود تا تجزیه نشود و الزاما در یخچال یا فریزر نگهداری شود.
ژله رویال به علت دارا بودن ماده‌ای بنام استیل کولین که نقش اساسی در نقل و انتقال پیام‌های عصبی ایفا می‌کند برای پیشگشری و درمان مشکلات عصبی نظیر آلزایمر، رعشه، اضطراب کاربرد دارد و همچنین در فعالیت‌های فکری زیاد هم می‌توان از این ماده استفاده کرد. در ضمن به خاطر داشتن همین ماده (استیل کولین) از رسوب کلسترول در جداره رگ‌ها که باعث سفت شدن دیواره رگ‌ها می‌شود و سکته را به‌دنبال دارد می‌کاهد.
در شاه‌انگبین مقدار فراوانی کلاژن موجود می‌باشد که در استحکام یاخته‌ها با یکدیگر نقش اساسی بازی می‌کند به ویژه یاخته‌های پوست. (منبع:ویکی پدیا)

شهد:
شهد یا نکتار(به انگلیسی: nectar) مایعی حاوی قند است که توسط درختان و گل‌ها تولید می‌گردد که یا به منظور جذب حشرات گرده افشان و یا برای تغدیه جاندارانی که یا گیاه رابطه همیاری دارند استفاده می‌گردد.شهد توسط غده‌هایی که نکتاریز نامیده می‌شوند تولید می‌گردد.
شهد از نظر اقتصادی ماده‌ای با ارزش است زیرا برای تولید عسل توسط زنبوران به کار گرفته می‌شود علاوه بر این شهد در کشاورزی و باغبانی هم مفید است و کاربرد دارد چرا که بسیاری از پرندگان شکارچی حشرات مضر همچون مرغ مگس خوار و پروانه‌ها از شهد تغدیه می‌کنند. (منبع:ویکی پدیا)

 

ostadeherfe.blogfa.com