1-    جور : ظلم وستم

2-    زار : ناتوان ضعیف

3-    بیخ وبن : ریشه بنیاد

4-    موسم : فصل وقت هنگام

5-    حاصل : میوه ثمر

6-    توده : تپه پشته

7-     هیمه : هیزم

8-    آوخ : آخ افسوس

9-    آتشگر : آتش افروز روشن کننده آتش

10-                    ادبار : بدبختی سیه روزی

11-                       خوار : پست حقیر

12-                       فرجام : عاقبت کار پایان

13-                       دهقان: کشاورز

14-                       سزاوار : شایسته

15-                       جاهل : نادان

16-                       فلان : اشاره به یک شخص یا یک چیز نامعلوم

17-                       بگریست: گریه کرد

معنی شعر میوه هنر درس پانزدهم فارسی ششم

1-آیا آن قصه را شنیده اید که روزی درباغ سپیدار  از ظلم و ستم  تبر ناله ای از سر ناتوانی سر داد؟

2-که از دست تیشه ی هیزم شکن و اره ی نجار  نه ریشه برایم باقی مانده و نه شاخه

3-تبر آهسته به او گفت  گناه تو این بوده است که اکنون زمان میوه دادن است  اما تو میوه ای نداری.

4- تا شب صدای تبر قطع نشد و صبح در آن باغ توده ای از هیزم جمع شده بود .

5- وقتی که کشاورز تنور خود را از این هیزم ها روشن کرد سپیدار گریه کرد و دوباره گفت:

6- افسوس که تبدیل به هیزم شدم و جهان آتش افروز تن من را این چنین از آتش بدبختی سوزاند

7-شعله به او خندید که از دست چه کسی شکایت می کنی ؟ بی ارزشی تو تو را این گونه پست وحقیر کرد .

8-آن شاخه ای که رشد کند و میوه ای ندهد در نهایت شایستهی چیزی به جز سوختن نیست.

9-ثمره ی انسان دانش و حکمت است ای کسی که هنر و دانش اندوختهای اکنون زمان ارائه کردن این هنر و دانش است .

10- سخن بیهوده ای که به آن عمل نشود چه فایده ای دارد ؟ رفتار و عملت  را درست کن که سخن گفتن بدون عمل سودی ندارد.

11- اگر شب و روز و ماه و سال تو آسان و بدون کار مفیدی بگذرد . زمان پاداش گرفتن و دیدن نتیجه ی عمل کار تو دشوار می

حکایت درس چهارم فارسی ششم