در این بیت، آرایه های زیر به کار رفته است:

• تشبیه: «برگ های غنچه» به «دوستان یکدل» تشبیه شده اند.
• مراعات نظیر: «برگ» و «غنچه» با هم مراعات نظیر هستند.
• کنایه: «سر به هم آوردن» کنایه از «جمع شدن» است.
• تشخیص: «برگ های غنچه» به «دوستان یکدل» تشبیه شده اند و به آنها «آمد به یاد» نسبت داده شده است.

در این بیت، شاعر، برگ های غنچه را که کنار هم جمع شده اند، به دوستان یکدل تشبیه کرده است. این تشبیه، تصویری زیبا و دلنشین از دوستی و همدلی را به ذهن می آورد.

در این بیت، «سر به هم آوردن» کنایه از «جمع شدن» است. این کنایه، به زیبایی این تصویر کمک می کند.

در این بیت، شاعر، به برگ های غنچه، صفت «یکدل» را نسبت داده است. این صفت، بر همدلی و صمیمیت این برگ ها تأکید می کند.

در مجموع، این بیت، تصویری زیبا و دلنشین از دوستی و همدلی را به تصویر کشیده است.