این تومورهای خوش خیم از عضله رحم به وجود می آیند و مشکل شایعی هستند که در یک چهارم زنان در سن باروری ظاهر می شوند، زیرا احتمال ظهور آن با افزایش سن افزایش می یابد. کیفیت زندگی بسیاری از زنان را بالا برده است.

این تومورها و رنجی که ایجاد می‌کنند دلیل اصلی هیسترکتومی در جهان غرب نیز می‌باشد و تومورها تحت تأثیر هورمون‌های جنسی مانند: استروژن و پروژسترون هستند. بنابراین، داروهایی که مانع از عملکرد آن می شوند، یک درمان موثر برای کاهش این تومورها هستند

علائم فیبروم رحم

علائم اصلی فیبروم رحم عبارتند از:

• خونریزی شدید و دردناک در دوران قاعدگی .
• خونریزی بین پریودها
• احساس پری و نفخ در قسمت پایین شکم.
• تکرر ادرار.
• درد هنگام مقاربت.
• درد پایین کمر
• یبوست ؛
• ترشحات مزمن واژن.
• ناتوانی در ادرار کردن یا تخلیه کامل مثانه.
• خونریزی غیر طبیعی
• توده لگنی
• درد لگن؛

علل و عوامل خطر فیبروم رحم

علل اصلی و عوامل خطر فیبروم رحمی عبارتند از:

1. علل فیبروم رحم

دلایل اصلی شامل موارد زیر است:

•    
  هورمون ها
     

استروژن و پروژسترون دو هورمونی هستند که هر ماه در طول چرخه قاعدگی پوشش رحم را ضخیم می‌کنند، زیرا به نظر می‌رسد روی رشد فیبروم نیز تأثیر می‌گذارند. وقتی تولید هورمون در دوران یائسگی کند می‌شود، فیبروم‌ها معمولاً کوچک می‌شوند.

•    
  ژنتیک
     

محققان تفاوت های ژنتیکی بین فیبروم ها و سلول های طبیعی در رحم پیدا کرده اند.

•    
  سایر عوامل رشد
     

موادی در بدن شما که به حفظ بافت کمک می کنند، مانند فاکتور رشد شبه انسولین، ممکن است در رشد فیبروم نقش داشته باشند.

•    
  وجود بافت بینابینی در خارج از سلول
     

این باعث می شود سلول های شما به هم بچسبند.

2. عوامل خطر برای فیبروم رحم

عوامل خطر اصلی شامل موارد زیر است:

• سن بالای 30 سال است.
• شروع قاعدگی در سنین پایین.
• استفاده از داروهای ضد بارداری.
• فاقد ویتامین D .
• مصرف بیشتر گوشت قرمز
• نخوردن سبزیجات، میوه ها یا لبنیات کافی.
• نوشیدن الکل
• داشتن سابقه خانوادگی این بیماری.

عوارض فیبروم رحم

مهمترین عوارض شامل موارد زیر است:

1. کم خونی

اگرچه فیبروم های رحمی معمولاً خطرناک نیستند، اما می توانند باعث ناراحتی شوند و ممکن است منجر به عوارضی شوند، مانند: کاهش گلبول های قرمز خون که باعث خستگی به دلیل از دست دادن خون زیاد می شود، اما به ندرت به دلیل از دست دادن خون نیاز به تزریق خون است.

2. ناباروری

فیبروم ها معمولاً با بارداری تداخلی ندارند، اما فیبروم ها، به ویژه فیبرومهای زیر مخاطی، می توانند باعث ناباروری یا از دست دادن بارداری شوند.

ناباروری ممکن است در مواردی رخ دهد که یک زن فیبروم های بزرگ داشته باشد. فیبروم گاهی اوقات می تواند مانع از چسبیدن تخمک بارور شده به دیواره رحم شود یا از رسیدن اسپرم به تخمک جلوگیری کند، اما این اتفاق نادر است.

تشخیص فیبروم رحم

مهم ترین روش های تشخیصی شامل موارد زیر است:

1. سونوگرافی

در صورت نیاز به تایید تشخیص، پزشک ممکن است سونوگرافی را تجویز کند که از امواج صوتی برای گرفتن تصویری از رحم برای تایید تشخیص و نقشه برداری و اندازه گیری فیبروم ها استفاده می کند.

پزشک یا تکنسین دستگاه سونوگرافی را روی شکم شما حرکت می دهد یا آن را در داخل واژن قرار می دهد تا تصاویری از رحم شما به دست آورد.

2. تست های آزمایشگاهی

اگر خونریزی قاعدگی غیرطبیعی دارید، پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای بررسی علل احتمالی تجویز کند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل شمارش کامل خون برای تعیین اینکه آیا کم خونی به دلیل از دست دادن خون مزمن دارید یا خیر، و سایر آزمایش‌های خون برای رد اختلالات خونریزی یا مشکلات تیروئید.

3. ام آر آی

این تست تصویربرداری می تواند اندازه و محل فیبروم ها را با جزئیات بیشتری نشان دهد، انواع مختلف تومورها را شناسایی کند و به تعیین گزینه های درمانی مناسب کمک کند.

4. هیستروسالپنگوگرافی

همچنین سونوگرافی انفوزیون سالین نامیده می شود، یک محلول نمکی استریل برای گشاد کردن حفره رحم استفاده می شود و به دست آوردن تصاویر فیبروم های زیر مخاطی و اندومتریوز در زنانی که در تلاش برای باردار شدن هستند یا خونریزی شدید قاعدگی دارند آسان تر می کند.

5. هیستروسکوپی

در این آزمایش، پزشک شما یک دوربین کوچک و روشن به نام هیستروسکوپ را از طریق دهانه رحم وارد رحم شما می کند.

درمان فیبروم رحم

روش های اصلی درمان شامل موارد زیر است:

1. برداشتن هیستروسکوپیک تومور

این روش برای تومورهای زیر غشایی تا اندازه حدود 5 سانتی متر مناسب است و در بیشتر موارد این تومورها عامل خونریزی شدید قاعدگی و سقط های مکرر هستند.

این عمل از طریق واژن و با استفاده از یک رزکتوسکوپ انجام می شود، جایی که می توان تومور را با یک مارپیچ الکتریکی بدون نیاز به برش شکمی خارج کرد.

این روش لزوماً نیازی به زایمان سزارین در بارداری آینده دارد، همچنین برای زنان یائسه با پولیپ طبیعی رحم مناسب است، زیرا این جراحی لاپاراسکوپی اغلب از هیسترکتومی جلوگیری می کند و باروری زن را حفظ می کند.

درمان فیبروم رحم: سونوگرافی متمرکز