یوری (۱۹ پیش از میلاد - ۱۸ میلادی) دومین فرمانروای گوگوریو، شمالی‌ترین امپراتوری در میان سه امپراتوری کره و بزرگترین پسر پادشاه جومونگ، مؤسس گوگوریو بود. برخلاف بسیاری از فرمانروایان کهن کره، سرگذشت زندگی او که در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده‌است، بسیار مشهور می‌باشد.

سابقه

یوری پسر پادشاه جومونگ، مؤسس امپراتوری گوگوریو بود. او همانند پدرش در جایی که او بزرگ شده بود در کنار مادرش بزرگ شد. یوری همراه مادرش، بانو یه سویا، در سال ۱۹ قبل از میلاد، برای دیدن پدرش به گوگوریو رفت.

پس از اینکه یوری به گوگوریو بازگشت، پدرش امپراطور جومونگ او را ولیعهد خود کرد و مادرش نیز 'ملکه مادر شد' . لذا بانوسوسانوپس از مطمئن شدن از تصمیم امپراطور و همچنین برای جلوگیری از جنگ داخلی برای انتخاب ولیعهد تصمیم به ترک گوگوریو گرفت و به همراه پسرانش،بیریوواونجو (برادر ناتنی احتمالی یوری)،نهایتاََ،کشور باکجهرا تأسیس کردند.به گفته برخی منابع، پادشاه جومونگ سعی کرد مانع شود ولی موفق نشد.

سلطنت

یوری در سال ۱۹ قبل از میلاد به سلطنت رسید. او در سال ۹ قبل از میلاد شیونگ‌نو را فتح کرد. او در سال ۳ میلادی پایتخت گوگوریو را از جولبون به گونگناسئونگ تغییر داد. وی در سال ۱۸ میلادی درگذشت. یوری شش پسر و یک دختر به نام سریو داشت. بزرگترین پسر یوری دوجول نام داشت که در یکی از نبردهای گوگوریو با شورشیان مغول جان خود را از دست داد. پس از ان یوری هیمیانگ را به عنوان جانشین خود پذیرفت. هیمیانگ نیز توسط دائه سو پادشاه دانگ بویو به قتل رسید. در ان زمان که قلمرو گوگوریو کاهش یافته بود دانگ بویو با پیشروی به مرزهای گوگوریو نزدیک تر می‌شد. دائموسین جانشین یوری شد. دائموسین یا موهیول گوگوریو را توسعه داد و شورشیان داخلی جولبون را که توسط بائه گوک(بیگوک) مشاور قبیله بیرو صورت گرفته بود را سرکوب کرد. سرانجام در سال ۲۳ میلادی دائموسین با حمله‌ای عظیم دانگ بویو را ضمیمه خاک خود کرد و تسو و دانگ بویو برای همیشه از صحنه روزگار محو شدند. بعد از مرگ یوری در سن ۶۳ سالگی موهیول یا دائموسین پادشاه گوگوریو شد. سرانجام، شاهزاده موبون، کوچکترین پسر دائموسین و نوه یوری جانشین موهیول گردید.