دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

1) هر چیزی و هرکسی که برای انسان عزیز است و برای مدتی نمی توان به آن دست یافت، وقتی دوباره به آن دست یافت بیشتر مورد تقدیر قرار می گیرد و این ملاقات یا دستیابی مجدد به آن بسیار لذتبخش است. اینکه دوست صمیمی و عزیزی باشد یا یکی از اعضای خانواده که مدتی نبوده است یا سلامتی برای کسی که مدتی مریض بوده است، بستگی به این دارد که دوست غایب شما چه کسی یا چه کسی باشد؟ 

2) انسان همان گونه که به آب که مایه حیات است نیاز به محبت و دوستی دارد. وقتی دوستی از ما دور است تشنه دیدار و محبت او هستیم و با دیدن دوباره او لذت نوشیدن آب را بعد از مدت ها تشنگی می چشیم.

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...