بازنویسی ضرب المثل اش نخورده و دهن سوخته
بازنویسی ضرب المثل اش نخورده و دهن سوخته
منظور از ضرب المثل آش نخورده و دهان سوخته این است که کسی که گناهی مرتکب نشده به اشتباه مورد تهمت و قضاوت قرار می گیرد.
در حکایت اول، مرد ثروتمند به اشتباه فکر می کند که مهمانش آش را خورده و دهانش سوخته است. در واقع مهمان هنوز آش نخورده بود و مرد ثروتمند به اشتباه او را متهم کرده بود.
در حکایت دوم، شاگرد مغازه به اشتباه متهم می شود که آش را داغ خورده و دهانش سوخته است. در واقع شاگرد هنوز آش را نخورده بود و برای اینکه مزاحم خانواده صاحب مغازه نشود، طوری وانمود می کند که انگار دندانش درد می کند.
این دو حکایت نشان می دهد که نباید بدون تحقیق و بررسی، کسی را متهم کرد. ممکن است کسی که گناهکار به نظر می رسد، در واقع بی گناه باشد.
این ضرب المثل در موقعیت های مختلفی می تواند به کار رود. به عنوان مثال، اگر کسی را به دزدی متهم کنند، اما او بی گناه باشد، می توان گفت که او آش نخورده و دهان سوخته است.
یا اگر کسی را به خیانت متهم کنند، اما او در واقع خیانت نکرده باشد، می توان گفت که او آش نخورده و دهان سوخته است.
در واقع این ضرب المثل به ما یادآوری می کند که باید قبل از قضاوت کردن، تمام جوانب ماجرا را در نظر بگیریم و فقط از روی ظاهر قضاوت نکنیم.
